auteur, tekstschrijver en redacteur – Velp/Arnhem
Afgelopen vrijdag viel het zomernummer van Onze Taal in de bus. Natuurlijk deel ik hier weer de leukste taalmissers uit de rubriek Ruggespraak. En vanwege het seizoen heb ik voor een zomers achtergrondje voor elke misser gekozen. Ik wens je er veel plezier mee én een heerlijke zomer.
Uit de tekst op een bord bij een kinderboerderij in Zwolle blijkt dat de kippen streng opgevoed worden.
Nee, als je woorden als vanzelf uit je pen rollen, je precies weet waarover je wilt schrijven, jij je keurig aan je deadlines houdt, je gedisciplineerd genoeg bent om (zeer) regelmatig te schrijven en nooit moeite hebt met de opbouw van je verhaal, dan heb jij geen schrijfcoach nodig.
Druk was ik, de afgelopen maanden. Zo druk dat ik na al dat schrijven, redigeren, interviewen en adviseren te moe was om ook nog te bloggen. De Onze Taal van mei had ik alleen nog maar doorgebladerd en die van juni viel deze week in de bus. En daarmee ook het kwartje: ik heb je de leukste taalmissers van vorige maand onthouden! Mijn excuses. Hierbij maak ik het goed met een extra lange versie. Ik wens je er veel plezier mee én een heerlijk (pinkster)weekend.
Hallo Jumbo, mag dat van de NVWA?
Het is alweer even geleden dat de nieuwe editie van ‘Onze Taal’ op de mat viel. Je hebt er dus even op moet wachten, maar de leukste blunders op taalgebied uit de rubriek ‘Ruggespraak’ deel ik ook nu weer graag met je.
In een speelgoedwinkel in Orvelte hangt een bord waarop het volgende staat:
Een dialoog kan een verhaal levendiger en prettiger leesbaar maken, maar kan ook verwarrend werken als niet meteen duidelijk is wie wat zegt. Hoe voorkom je die onduidelijkheid? En hoe verwoordt je een gesprek zodanig dat het veel meer wordt dan een saaie een uitwisseling van korte vragen en antwoorden? In dit artikel geef ik je tips die je helpen betere dialogen te schrijven.
Lees “Tips voor goede dialogen” verderDe offerteaanvragen voor manuscriptredactie die ik ontvang, lijken inhoudelijk sterk op elkaar: iemand heeft een boek geschreven en wil weten wat professionele redactie daarvan kost. Meestal geeft zo’n eerste mail al een redelijke indruk van de schrijfstijl van de afzender. Heel af en toe is die stijl op zijn minst nogal opmerkelijk te noemen.
Vandaag ontving ik de nieuwe editie van ‘Onze Taal’. En de leukste blunders op taalgebied, steevast te vinden in de rubriek ‘Ruggespraak’, deel ik weer graag met je.
De Telegraaf brengt bedenkelijk nieuws:
In februari 2009 was de kredietcrisis op het hoogtepunt. Mijn werkgever, een notaris, kreeg nog maar mondjesmaat koopovereenkomsten binnen: de huizenmarkt was volledig ingestort. Hij kon dan ook weinig anders dan me ontslaan. Voor het eerst in mijn leven werd ik werkloos. Ik had met de huizenmarkt in kunnen storten, maar dat deed ik niet. Het UWV bracht me in contact met een coach. Han zette me op het spoor van het ondernemerschap en in september van dat jaar waagde ik de sprong in het diepe.
Het mag ondertussen duidelijk zijn dat ik houd van taal. Maar er is een woord dat ik echt verafschuw. Voordat ik begon als tekstschrijver en redacteur had ik er nog nooit van gehoord, maar sinds ik me professioneel met taal bezighoud, kom ik het regelmatig tegen. Het is een woord dat gebruikt wordt voor iemand die, al dan niet op irritante wijze, taalfouten van anderen bekritiseert en ongevraagd corrigeert. Ik vraag me af wie dat woord bedacht heeft. Het moet iemand zijn geweest die niet beschikte over enige vorm van historisch besef. Of misschien had hij of zij wel een onvoorstelbaar intense afkeer van mensen die zijn/haar taalfouten verbeterden. Hoe dan ook: ik pleit ervoor het betreffende woord (dat ik eerlijk gezegd niet uit mijn toetsenbord geperst krijg) af te schaffen.
Lees “Wég met dat woord!” verderVandaag ontving ik de eerste editie van ‘Onze Taal’ van dit jaar; geen mooiere manier om 2019 te beginnen dan met de leukste missers en blunders op taalgebied uit de rubriek ‘Ruggespraak’.
Als je De Gelderlander mag geloven, ligt er wel een héél lange brug tussen die twee plaatsen:
