auteur, tekstschrijver en redacteur – Velp/Arnhem
Over spelden in hooibergen, spelcomfort, allergenen en de doofpot.
Heerlijk, het weekend beginnen met de nieuwste editie van het maandblad van Onze Taal. En natuurlijk deel ik de leukste bloopers uit de rubriek Ruggespraak weer met jou. Veel plezier ermee (en een fijn weekend gewenst).
Zonder context een heel vreemde aanbeveling.
Heerlijk, het weekend beginnen met de nieuwste editie van het maandblad van Onze Taal. En natuurlijk deel ik de leukste bloopers uit de rubriek Ruggespraak weer met jou. Veel plezier ermee (en een fijn weekend gewenst).
Als achter het behang plakken niet meer werkt.
De afgelopen jaren ben ik overspoeld door te redigeren manuscripten. Van zelf schrijven kwam het daardoor nauwelijks. Maar al die verhalen van anderen inspireerden me enorm en toen er even geen opdrachten binnen kwamen, zag ik mijn kans schoon.
Over het nieuwe jaar, beha(ng), 200 zondagen en raadselachtige bezorgtijden.
Om te beginnen wens ik je een prachtig 2021. Zou het ons gaan brengen wat we nodig hebben, waar we op hopen, wat we er (misschien stiekem) van verwachten? Het jaar is voor mij begonnen met een mooie aanbeveling van een auteur, een enthousiaste cursist, een mooie nieuwe opdracht en een prachtige (en ijskoude) wandeling op het nabijgelegen landgoed Rhederoord.
Over mooie opdrachten en het gebrek aan avonturen en omhelzingen. En over het opwekken van wind, kleine grootouders, knoflook en een piek.
We zijn er bijna: aan het eind van 2020. Hoewel er ook veel moois gebeurde, zowel privé als zakelijk (meer prachtige opdrachten dan ooit, bijvoorbeeld) ben ik net zoals de meesten wel klaar met dit jaar. Ik verlang naar nieuwe avonturen, naar kunnen gaan waarheen ik wil zonder vrees (en zonder mondkapje), naar uit volle borst met anderen kunnen zingen. Maar het meest mis ik het onbezorgd bij elkaar kunnen zijn, de omhelzingen en de zoenen omdat je blij bent de ander te zien. Zou 2021 ons dat weer gaan brengen? Ik kan het alleen maar (hartstochtelijk) hopen.
Ik wens jou een jaar vol prachtige ontmoetingen, mooie avonturen en ontelbare omhelzingen.
Steeds vaker ontvang ik e-mails die beginnen met ‘Beste’, gevolgd door een komma. Waarom niet ‘Beste Christien’ of ‘Beste mevrouw Romp’? ‘Beste lezer’ voor mijn part, als je mij niet rechtstreeks aanschrijft, maar je bericht naar het algemene mailadres van kantoor stuurt. Beste komma. Ik vind het maar gek.
Op zoek naar nieuwe meubels tref ik op internet de volgende aanbeveling aan:
Mijn blik blijft hangen aan die T achter ‘wil’. Welke tekstschrijver heeft die op zijn geweten? Steeds vaker kom ik ‘hij wilt’ in e-mailberichten tegen. Maar van iemand die zich professioneel met tekst bezighoudt, mag je toch verwachten dat hij/zij wel weet dat die T daar niet hoort?
Lees “taaltip – dat wilt toch iedereen?” verderDe nieuwste editie van ‘Onze Taal’ staat geheel in het teken van de coronacrisis. Logisch gevolg is dat dit ook geldt voor de rubriek Ruggespraak. Zoals altijd deel ik de leukste taalmissers daaruit met jou. Veel plezier ermee, blijf gezond en pas op jezelf en elkaar.
Bij het groenafval?
Vorig jaar leverde een auteur zijn manuscript op papier bij me in. Op papier. 250 A4’tjes, dubbelzijdig bedrukt. Ik vroeg hem om de digitale versie omdat ik sinds jaar en dag de digitale ‘rode pen’ hanteer.
Hoewel de wereld er opeens heel anders uitziet, blijven sommige goede dingen zoals ze waren. Het maandelijks terugkerende geluid van de op de mat vallende ‘Onze Taal’, bijvoorbeeld. En omdat we in deze crisistijden nooit te veel humor kunnen gebruiken, deel ik de leukste taalmissers uit de rubriek Ruggespraak hier weer met je.
Over blunders gesproken.
