Ruggespraak Onze Taal – nr. 9 – 2022

Over rare koeiennamen, apporteren aan een meerdere, projectleiders en hondenpoep.

De nieuwste editie van Onze Taal lag vrijdag op de mat. Er is eindelijk afscheid genomen van het plastic waarin het blad voorheen verpakt was en daar ben ik blij mee. Maar het duurde door de nieuwe verpakking – een neutrale papieren envelop – wel even voor ik in de gaten had dat mijn favoriete tijdschrift gearriveerd was.

Zoals gebruikelijk deel ik hier de leukste taalmissers uit de rubriek Ruggespraak. Omdat dit waarschijnlijk de laatste Ruggespraak-selectie van 2022 wordt, wens ik je alvast een mooie decembermaand. In 2023 deel ik graag weer ‘Ruggespraakjes’ met jou.

Dit lijkt me de meest zinloze informatie ooit.

Stoepbord in Zutphen
Lees verder “Ruggespraak Onze Taal – nr. 9 – 2022”

Ruggespraak Onze Taal – nr. 8 – 2022

Over een prachtig schilderij, gezonde grond, een leeftijdsgrens of niet, wisselende smaken, een weerzinwekkende wandelroute en gratis oksels.

Gisteravond vond ik na een lange werkdag op kantoor de nieuwste Onze Taal op de mat. Nu was ik al blij dat ik even twee weken vakantie had, maar die ontdekking vergrootte de vreugde alleen maar.

Zoals gebruikelijk deel ik hier de leukste taalmissers uit de rubriek Ruggespraak. En zoals altijd gebruik ik daarvoor een eigen foto. Dit keer een heel bijzondere. Onlangs maakte een vriendin een prachtig schilderij voor mij. Het hangt te pronken boven de tafel waaraan ik eet, teken, lees, schrijf en redigeer. Island Life, zoals de titel van het kunstwerk van Henriëtte van der Does luidt, inspireert me en voegt zoveel kleur toe aan mijn dagen. En die inspiratie ga ik in de komende vrije weken gebruiken voor nieuwe verhalen, columns en plannen.

Altijd handig, een extra paar.

Stoepbord in winkelcentrum Leidsche Rijn
Lees verder “Ruggespraak Onze Taal – nr. 8 – 2022”

Schrijfretraite: ja of nee?

De zoekterm ‘schrijfretraite’ levert tientallen hits op. Blijkbaar is het aanbod groot aan weekenden of weken waarin je op een doorgaans prachtige locatie in binnen- en buitenland onder begeleiding van een schrijfcoach en in gezelschap van andere schrijvers werkt aan je manuscript.

Vertel mij wat: een boek schrijven in de weinige vrije uren die een dag telt, is een behoorlijke opgave. Huisgenoten of -dieren hebben aandacht nodig, iemand komt een pakje bezorgen, je moet nog een klusje doen of een maaltijd voorbereiden. Voor je het weet is je concentratie weg, de ‘flow’ ver te zoeken en de zin om te schrijven verdwenen.

Lees verder “Schrijfretraite: ja of nee?”

Ruggespraak Onze Taal – nr. 7 – 2022

Over tien jaar op een terras zitten, soep met oma’s, een louche ruimte, geprezen groenten en fruit, en lingerie van Maxima.

Ik was er even tussenuit en bij thuiskomst vond ik de nieuwste editie van Onze Taal in de bus. Dat is leuk thuiskomen!

Zoals gewoonlijk deel ik hier weer de leukste taalmissers uit mijn favoriete rubriek: Ruggespraak. Veel plezier ermee.

Voor mij is de vakantiekoek weer even op. Mocht jij vakantie hebben of nog krijgen: geniet ervan!

Sámen met opa’s en oma’s, lijkt me.

Gevelbord soepwinkel
Lees verder “Ruggespraak Onze Taal – nr. 7 – 2022”

TekstFontein 12,5 jaar

Op 15 maart 2022 bestaat TekstFontein 12,5 jaar. Dat vier ik met onderstaand overzicht, twee keer een flinke jubileumkorting én een welgemeend: ‘Dankjewel!’

Lees verder “TekstFontein 12,5 jaar”

In de herhaling: hij wil(t)

Iemand vroeg me laatst waarom je wel schrijft ‘hij loopt’, maar niet ‘hij wilt’. Het antwoord op die vraag moest ik haar schuldig blijven. Ik heb geen idee waarom het werkwoord ‘willen’ zich anders laat vervoegen dan de meeste andere.

Lees verder “In de herhaling: hij wil(t)”

Respect voor de lezer

Bah, dat boek heeft mijn leesplezier vergald!

Je zou kunnen zeggen dat ze een boekenwurm is, maar dat is wat te zacht uitgedrukt. Mijn moeder verslíndt boeken. Ik zei onlangs gekscherend: ‘Dat de bieb nog boeken heeft die je níét gelezen hebt!’ Niet veel later ontdekte ik dat de lokale bibliotheek inmiddels speciaal voor haar boeken uit een vestiging verderop haalt. De plaatselijke bieb heeft ze dus blijkbaar ‘uit’.

Lees verder “Respect voor de lezer”

In de krant

De Gelderlander deed een oproep: Gastschrijvers gezocht. Ik stuurde een van mijn columns in en vergat dat ik dat gedaan had. Op 30 oktober appte een collega me: ‘Je staat in de krant!’

Je kunt de column hier lezen. En je kunt een beoordeling achterlaten, als je wilt.

Over (on)zachte heelmeesters

Toen ik net begon als redacteur, vond ik kritiek leveren moeilijk. Dat had voor een deel met mijn eigen onzekerheid te maken, denk ik. Wie was ik om te bepalen of iets goed of fout was? Je kunt wel stellen dat ik toen een ‘zachte heelmeester’ was.

Lees verder “Over (on)zachte heelmeesters”

Spellen maar

Misschien is het niet zo vreemd dat ik tekstschrijver en redacteur geworden ben. Mijn favoriete vakken op school: opstellen schrijven en dictees maken.

Dat opstellen schrijven doe ik in zekere zin nog steeds. Maar dictees (met uitzondering van het Groot Dictee) staan al lang niet meer op het programma. Jaren geleden ontdekte ik de website BeterSpellen.nl. Ik schreef me in en sindsdien legt men me elke doordeweekse ochtend vier spellingkwesties voor (en op maandag nog tien extra). Steevast begin ik elke maandag tot en met vrijdag met een soort mini-dictee (zij het in een andere vorm dan vroeger op school).

Lees verder “Spellen maar”