In eerste instantie verraste zijn verzoek me. In de loop der jaren heb ik zo veel manuscripten geredigeerd, het vertrouwen van zo veel auteurs gekregen, waarom zou ik dan nu een ‘auteursrechtverklaring’ afgeven?
Auteurs vertrouwen mij hun manuscripten doorgaans zonder meer toe. Nog nooit heeft een van hen mij gevraagd om een schriftelijke en ondertekende verklaring waarin ik garandeer geen inbreuk te zullen maken op het auteursrecht van de betreffende schrijver. Maar dan ontvang ik een bericht van een auteur die mijn offerte voor de eindredactie van zijn manuscript accepteert. Hij schrijft:
Heeft en/of tekent u standaard een verklaring waarin u geen claim maakt op auteursrechten?
Ik ben in eerste instantie verbaasd en enigszins verbolgen: ik ben toch te vertrouwen? Op internet kan ik nergens een voorbeeld van zo’n verklaring vinden, noch een redacteur of uitgever die ermee werkt. Zie je wel? Het is toch gewoon een kwestie van vertrouwen? Ik antwoord:
Ik maak geen gebruik van een auteursrechtverklaring. Zou ik inbreuk maken op het auteursrecht van een auteur die zijn/haar manuscript aan mij toevertrouwt, dan zou niemand mij meer vragen een manuscript te redigeren. Overigens zou ik mezelf ook beslist niet meer recht in de ogen kunnen kijken als ik dat wel deed.
En dan nog, wat steekt er voor sneaky stuff achter zo’n verklaring als er eens iets mis zou gaan? Vertrouwen ja, maar dan met argusogen.
Ach Peter, ik vind het geen probleem en begrijp wel waarom deze auteur erom vroeg.