Want je weet nooit wie je tegenkomt

Voor vertrek sta ik in de gang besluiteloos naar mijn nieuwe, regenbestendige, turquoise jas te kijken. Koud wordt het tijdens de columnwandeling van vanochtend zeker niet, maar de lucht is grijs en er zou een bui kunnen vallen. En ach, het jasje staat zo leuk en aangezien je nooit weet wie je tegenkomt, besluit ik het toch maar aan te doen. Schoenen, dan. Kies ik voor de stevige wandelschoenen of voor de veel flatteuzere instappers? Je weet nooit wie … dus kies ik vandaag voor flatteus.

columnwandeling 19 juli_3

Lees verder “Want je weet nooit wie je tegenkomt”

Prachtig, maar je moet de helft schrappen

‘Een prachtig verhaal,’ zei mijn schrijfcoach en ik voelde hoe ik begon te gloeien van trots. Fijn dat iemand die er verstand van had vond dat ik iets moois geschreven had. ‘Maar je moet de helft schrappen,’ voegde ze er meteen aan toe. Klabam! Die opmerking deed het gloeiende vonkje onmiddellijk doven. De helft schrappen? Was ze gek geworden? Een groot deel van de woorden die ik zo zorgvuldig gekozen en de zinnen waar ik zo lang over nagedacht had zonder pardon ombrengen? Ze keek me aan, verzekerde me dat ik het kon en beloofde me een beter verhaal. ‘Kill your darlings.’ Ik deed het aarzelend en met een beetje pijn in mijn hart. Nadat ik het verhaal tot ongeveer de helft had teruggebracht, liet ik het haar opnieuw lezen.  ‘Nu is het nog steeds prachtig, maar ook zo veel krachtiger dan eerst!’ zei ze goedkeurend. Lees verder “Prachtig, maar je moet de helft schrappen”