auteur, tekstschrijver en redacteur – Velp/Arnhem
Het jaar 2016 heb ik succesvol afgesloten, en over belangstelling voor mijn dienstverlening heb ik ook in de eerste weken van het nieuwe jaar niets te klagen gehad. De gevolgen daarvan zijn dat ik mijn handen vol heb aan schrijf- en redactieopdrachten. En dat terwijl ik tegenwoordig ook nog een drukke baan heb.
Het maakt niet uit of je een verhaal vertelt of iets ingewikkelds uit wilt leggen: een tekst moet blijven hangen. En bij voorkeur onmiddellijk; na één keer lezen dus.
In dit artikel zet ik wat tips op een rijtje die jouw tekst prettig(er) leesbaar maken, zodat ook jouw tekst … blijft hangen. Lees verder “Tekst die blijft hangen”
Zoals je ondertussen misschien weet, ben ik dol op geschreven taalblunders. Maar ook de gesproken versies ervan kunnen me enorm vermaken. Jaren geleden schreef ik daar een stukje over. Ik heb het stof eraf geblazen en publiceer het vandaag opnieuw. Omdat ik het te leuk vind om het in een stoffig TekstFonteinhoekje te laten liggen.
En hij vroeg me om mijn legitimatiebewijs!
Een kennis die me regelmatig op taalfouten wijst, liet me verontwaardigd weten dat een notaris hem om zijn legitimatiebewijs had gevraagd. ‘Dat is fout. Een paspoort, rijbewijs of identiteitskaart noem je een identiteitsbewijs!’ liet hij erop volgen. Op het notariskantoor waar ik werk, gebruik ik het woord legitimatiebewijs dagelijks. Zou ik dan altijd het verkeerde woord gebruikt hebben? Ik besloot onmiddellijk uit te zoeken hoe het precies zit.
Lees verder “taaltip 14 – legitimatiebewijs of identiteitsbewijs?”
Jans fiets staat in de hal.
Jans’ fiets staat buiten.
Hoe zit het nu precies met de bezits-s? In het Engels gebruik je altijd een apostrof, gevolgd door een s. In het Nederlands zijn de regels net even anders.
“Bedankt voor je email!”
Het is misschien een rare kronkel, maar wanneer het koppelteken tussen e en mail ontbreekt, lees ik: ee-maj. En dat is toch echt iets anders dan elektronische post.
“Ik typ en delete, schrap en voeg toe. Ik vergeet de tijd, verwaarloos mijn huishoudelijke plichten, laat de broodjes verbranden, hoor niet meer wat mijn wederhelft zegt. Ja, ik weet het zeker: ik ben nu al verslaafd!”
Dat is wat een van mijn cursisten me schreef, enkele dagen nadat ze aan de cursus columns schrijven begonnen was.
Nu wil ik niemand een verslaving aanpraten … hoewel: verslaafd zijn aan schrijven is zo verschrikkelijk nog niet. Slecht voor de gezondheid is het evenmin, mits je niet uren achter elkaar aan je bureaustoel gekleefd blijft. Het zou zelfs weleens zo kunnen zijn dat schrijven gezond is: het helpt mij in elk geval om helder te kunnen blijven nadenken.
Maar ik dwaal af. De cursus columns schrijven, dus. Als ik mijn cursisten mag geloven, is het een aanrader. Zoek je nog een gezonde verslaving, kijk dan eens hier. Wie weet, vergeet jij binnenkort ook volkomen de tijd en de wereld om je heen.
Ja, je ziet het goed: TekstFontein.com heeft weer een kleine gedaanteverwisseling ondergaan. En bij deze bescheiden facelift blijft het niet. Er gaat meer veranderen op deze website. Lees verder “Grote schoonmaak”
Bij het afscheid van mijn vorige werkgever ontving ik boekenbonnen (die tegenwoordig Boekenbon cadeaukaarten blijken te heten). En ik besloot mezelf in elk geval één boek cadeau te doen dat al heel lang op mijn verlanglijstje stond: De Schrijfwijzer van Jan Renkema.
Bij deze stuur ik u een kopie van mijn paspoort.
Niet zelden ontvang ik op mijn werk mailtjes waarin bovenstaande zin voorkomt. Ik heb geleerd dat er achter ‘deze’ nog een ‘n’ hoort. Bij dezen, dus. Lees verder “taaltip 11 – bij deze of bij dezen?”
