Een stuk kan een deel van iets zijn of bijvoorbeeld een document, kunstwerk of tekst. Maar het verkleinwoord ervan wordt steeds vaker op een hoogst merkwaardige manier gebruikt. Zo lees ik in een personeelsadvertentie dat een sollicitant geacht wordt ‘een stukje creativiteit’ in te brengen en biedt een camping ‘een extra stukje natuurbeleving’ aan. Een van mijn potentiële klanten maakt het zo mogelijk nog bonter. Hij schrijft: ‘Ik heb net de laatste hand gelegd aan mijn 50.000 woorden tellende manuscript. En nu heb ik een stukje redacteur nodig. Wat zou dat kosten?’
Ik lees het nog maar eens, maar het staat er echt: een stukje redacteur. Ik heb de neiging te antwoorden dat er geen stukjes van mij te koop zijn, maar besluit dat dat wel erg kinderachtig zou zijn. In plaats daarvan geef ik een indicatie van de kosten voor de eindredactie van zijn boek. Ik vraag hem bovendien mij de eerste pagina’s van zijn manuscript toe te sturen, zodat ik een proefredactie en een offerte kan maken.
Er gaan een paar dagen voorbij, waarin ik niets hoor van meneer Stukje. Maar dan belt hij plotseling op. Hij vraagt zich af waarom ik hem niet geantwoord heb, en ik zeg dat ik dat wel degelijk gedaan heb. ‘Misschien heb je het verkeerde e-mailadres gebruikt,’ suggereert hij. Ik antwoord: ‘Volgens mij niet.’ Het blijft even stil, waarna hij zegt: ‘Dan herhaal ik het voor de zekerheid nog even. Het is mijn naam, dan het appelstaartje en dan hotmail punt com.’ Heel even denk ik dat ik hem verkeerd verstaan heb. Hij zei toch niet gewoon ‘apenstaartje’, zoals de meeste mensen het @-teken aanduiden? Mijn twijfel is van korte duur, want hij herhaalt het e-mailadres voor de zekerheid nog een keer. Mét appelstaartje. Inwendig lig ik in een deuk, maar ik zeg zo kalm mogelijk: ‘Dat adres heb ik ook gebruikt. Heb je al in je spambox gekeken?’
Mijn e-mailbericht blijkt inderdaad tussen zijn ongewenste mails terechtgekomen te zijn. Hij belooft er zo snel mogelijk op te antwoorden. Een paar uur later ontvang ik zijn mail. Zijn budget is erg beperkt, schrijft hij en daarom ziet hij af van de eindredactie van zijn boek. Ik antwoord dat ik dat jammer vind en typ grijnzend in de adresregel: zijn naam, appelstaartje, hotmail punt com.
Man is dus niet erg precies in zijn doen en laten? Maar ja een appelstaartje is nooit weg, zeker niet als er een klodder slagroom op zit.
Haha, nou inderdaad.