Het mag ondertussen duidelijk zijn dat ik houd van taal. Maar er is een woord dat ik echt verafschuw. Voordat ik begon als tekstschrijver en redacteur had ik er nog nooit van gehoord, maar sinds ik me professioneel met taal bezighoud, kom ik het regelmatig tegen. Het is een woord dat gebruikt wordt voor iemand die, al dan niet op irritante wijze, taalfouten van anderen bekritiseert en ongevraagd corrigeert. Ik vraag me af wie dat woord bedacht heeft. Het moet iemand zijn geweest die niet beschikte over enige vorm van historisch besef. Of misschien had hij of zij wel een onvoorstelbaar intense afkeer van mensen die zijn/haar taalfouten verbeterden. Hoe dan ook: ik pleit ervoor het betreffende woord (dat ik eerlijk gezegd niet uit mijn toetsenbord geperst krijg) af te schaffen.
Vandaag kwam het weer voorbij. Ik las het woord in een overigens aardige column op de Facebookpagina van Taalvoutjes. De eerste alinea luidde als volgt:
Mijn ogen bleven haken achter dat (door mij) rood onderstreepte woord. Dat vermaledijde woord dat ik zo verafschuw. Kennelijk zijn er mensen die het nog steeds willen gebruiken. En ik begrijp al helemaal niet waarom je jezelf zo zou noemen. Ik liet een reactie achter waarin ik pleitte voor afschaffing van het woord. De reacties daarop varieerden van suggesties voor (soms nog veel akeliger) benamingen tot vermanende ‘vingertjes’ als deze:
Ach, gewoon trots als geuzennaam gebruiken. Als taalliefhebber weten we dat woorden verbieden lastig is en een beetje dictatoriaal.
Nu heb ik niet de geringste behoefte woorden te verbieden. Alsof ik dat zou kunnen! Maar er zijn genoeg alternatieven die geen akelige associaties oproepen, niet zo’n respectloze, onaardige bijklank hebben. Wat te denken van:
taalpolitie, taalpurist, taalridder, taalfanaat, taalverbeteraar of (mijn favoriet) taalwijsneus?
Ik hoop dat we in dit fonkelnieuwe jaar massaal een vriendelijker alternatief gaan omarmen en dat we nooit meer geconfronteerd zullen worden met dat rotwoord. Wég ermee!
PS En zo heb ik een column over een afschuwelijk woord geschreven zonder het betreffende woord maar één keer te typen. Ik zei het toch: ik krijg het niet uit mijn toetsenbord geperst!
Idee voor een ander synoniem: taaldetective…
Dat vind ik een heel mooi alternatief ?
Weliswaar een oud topic, maar voor mij nieuw.
Ook ik heb een gruwelijke hekel aan het hierboven bedoelde woord.
En als taalliefhebber* kom ik dat helaas (ook nu nog) regelmatig tegen, al dan niet tot mij gericht.
Maar… de lelijkheid heeft nu dan tóch voor iets prettigs gezorgd!
Want doordat dát woord nu juist in dit artikel is besproken, ben ik zojuist spontaan ‘head over heels’ verliefd geworden op het woord ‘𝓣𝓪𝓪𝓵𝔀𝓲𝓳𝓼𝓷𝓮𝓾𝓼’.
Wát een beauty van een term zeg!!
Deze schoonheid zal vanaf dit moment absoluut standaard deel uitmaken van mijn eigen vocabulaire.
Bedankt!!! (Óók al is het 4 jaar later 😉)
* Zoals mijn reactie an sich al verklapt:
Ik ben (zeer groot) liefhebber van ‘Taal’ in bijzonder ruime zin en ik waardeer vooral een wat creatieve, moderne, maar graag wél ‘taalkundig correct’ (tenzij intentioneel juist niet 😉).
En wat mij betreft horen daar Engelse termen bij, ruim gebruik van leestekens (met een grote rol voor het áccent!), verschillende lettertypes en ja, óók emoji’s hebben nu eenmaal een plek binnen ons taalgebruik.
Ik wéét dat menig Neerlandicus nu trillend en gruwend hoopt dat deze woordenbrij zal stoppen, maar let’s face it: ook zij spreken en schrijven niet meer ‘gelijck den vos Reynaerde’… 😁
Geniet van het leven, van elkaar en jezelf en zoek de humor in alles wat té serieus genomen wordt! 😉👍
Wat een ontzettend leuke reactie … en dat na vier jaar! Dankjewel, Miranda. En stiekem ben ik een beetje trots op het feit dat je verliefd geworden bent op ‘mijn’ Taalwijsneus 🙂