waarschuwing voor toekomstige cursisten

Margo begon heel enthousiast aan de cursus columns schrijven maar liet me al snel weten dat ze een groot probleem had. Lees zelf maar wat ze me – uiteraard in columnvorm – te vertellen had. En wees gewaarschuwd, voor het geval jij ook aan de cursus wilt beginnen.

Schrijfverslaving

In een opwelling reageer ik op een aanbod voor een cursus columns schrijven. Ik vind schrijven leuk maar kom niet verder dan verhaaltjes (of ‘blogjes’ zoals ik ze noem) over wat ik meemaak in mijn werk. Wellicht kan het wat puntiger, beknopter. Hoe fijn zou het zijn als ik tips en advies zou krijgen zonder de druk van het ‘iemand controleert me’ te voelen? Daar kan ik nooit slechter van worden.  Ik verstuur mijn proefopdracht en wacht met spanning op de dingen die komen.

De reactie van de ‘juf’ komt bijna per kerende post en daardoor neem ik een kloek besluit. Ik ga het doen! De eerste opdracht komt via mail binnen. Leuk. Ik heb er zin in. Met enthousiasme ga ik aan de slag. ‘Schrijf drie korte stukjes over een glas wijn op het terras.’ Dit doet me wel heel sterk denken aan Raymond Quenau’s ‘Excersises de style’, een van mijn favoriete boeken uit mijn Franse MO-A tijd. Ik stijg tot ongekende hoogte. De verschillende stemmingen vliegen over het beeldscherm en ik betrap mezelf erop dat ik in bed al lig te bedenken wat ik nog meer zou kunnen schrijven.

Ook de 8x8x8x8-opdracht is mij op het lijf geschreven. In totaal heb ik twaalf boekenplanken … voorlopig beperk ik me tot één. Maar als ik bij de eerste zin waarover ik iets moet gaan schrijven ben aanbeland, zijn de remmen los. De woorden komen vanzelf, en voor ik het in de gaten heb, staat er een verhaal op papier waarin ik mezelf direct herken. Bijzonder om je eigen diepe zielenroerselen en angsten ineens in letters voor je te zien.

De volgende opdracht is ‘Mijn eerste …’ en ook daarin kan ik me helemaal uitleven. Tal van onderwerpen passeren de revue. Aan ideeën geen gebrek. Het werkt verslavend. Ik pak elk vrij momentje om achter mijn laptop te kruipen. Ik typ en delete, schrap en voeg toe. Ik vergeet de tijd, verwaarloos mijn huishoudelijke plichten, laat de broodjes verbranden, hoor niet meer wat mijn wederhelft zegt. Ja, ik weet het zeker: ik ben nu al verslaafd!

© Margo Eggermont