auteur, tekstschrijver en redacteur – Velp/Arnhem
Een boek met een onopvallende, nietszeggende titel zal minder verkoopsucces hebben dan eentje met een fascinerende, intrigerende of aansprekende titel. Het is dus van belang om een goede titel te kiezen. Hoe doe je dat en in welk stadium van het schrijfproces?
Aanhalingstekens (dubbele en enkele) zijn onmisbaar in dialogen, maar enkele aanhalingstekens kun je voor veel meer doeleinden gebruiken. Onze Taal heeft daar een handig overzicht van gemaakt, kijk maar.
Je kunt aanhalingstekens dus bijvoorbeeld gebruiken bij zelfbedachte woorden en bij woorden die naar zichzelf verwijzen, maar ook bij een spottend bedoeld woord. En in dat laatste geval gaat het nog weleens fout.
Een dialoog kan een verhaal levendiger en prettiger leesbaar maken, maar kan ook verwarrend werken als niet meteen duidelijk is wie wat zegt. Hoe voorkom je die onduidelijkheid? En hoe verwoordt je een gesprek zodanig dat het veel meer wordt dan een saaie een uitwisseling van korte vragen en antwoorden? In dit artikel geef ik je tips die je helpen betere dialogen te schrijven.
Lees verder “Tips voor goede dialogen”De offerteaanvragen voor manuscriptredactie die ik ontvang, lijken inhoudelijk sterk op elkaar: iemand heeft een boek geschreven en wil weten wat professionele redactie daarvan kost. Meestal geeft zo’n eerste mail al een redelijke indruk van de schrijfstijl van de afzender. Heel af en toe is die stijl op zijn minst nogal opmerkelijk te noemen.
Het mag ondertussen duidelijk zijn dat ik houd van taal. Maar er is een woord dat ik echt verafschuw. Voordat ik begon als tekstschrijver en redacteur had ik er nog nooit van gehoord, maar sinds ik me professioneel met taal bezighoud, kom ik het regelmatig tegen. Het is een woord dat gebruikt wordt voor iemand die, al dan niet op irritante wijze, taalfouten van anderen bekritiseert en ongevraagd corrigeert. Ik vraag me af wie dat woord bedacht heeft. Het moet iemand zijn geweest die niet beschikte over enige vorm van historisch besef. Of misschien had hij of zij wel een onvoorstelbaar intense afkeer van mensen die zijn/haar taalfouten verbeterden. Hoe dan ook: ik pleit ervoor het betreffende woord (dat ik eerlijk gezegd niet uit mijn toetsenbord geperst krijg) af te schaffen.
Wat gebeurt er als je een boek leest? In je hoofd, bedoel ik. Bij mij werkt het als volgt. Lees ik dat de hoofdpersoon boodschappen in de supermarkt doet, dan loop ik in gedachten mee door mijn lokale AH. Staat er: ‘Hij ging aan boord van het luxe zeiljacht,’ dan stap ik ook op een boot. In gedachten, althans. Ik beleef, ruik, hoor en zie wat een personage beleeft, ruikt, hoort en ziet. Ik lees en denk in plaatjes. En ik heb altijd gedacht dat bijna iedereen dat deed.
Carine J.A. Maes vroeg mij in het voorjaar van 2017 haar manuscript te redigeren. Het betoverde me. Nadat ik de geredigeerde versie van ‘Raaf’ aan haar geretourneerd had, schreef ik op deze website:
“Nu kan ik alleen maar (samen met haar) duimen dat er een uitgever is die net zo van ‘Raaf’ weet te genieten als ik en besluit het uit te gaan geven.”
Jaren geleden vroeg mijn dochter mij wat ik van haar presentatie vond. Ik vond het een goed verhaal en antwoordde enthousiast: ‘Prima!’ Haar reactie? ‘Nou, lekker dan!’ Ik begreep aanvankelijk niet waarom ze zo teleurgesteld was.
Negen jaar geleden besloot ik de sprong te wagen en mijn eigen bedrijf te beginnen. Eerlijkheidshalve moet ik bekennen dat die sprong weinig met een lang gekoesterde wens te maken had: ik had weinig keus.
